Beni Gizler Sir Yüzüne Şiiri - Halil Gülel

BENİ GİZLER SIR YÜZÜNE

Ay dolanır pencereme şavkı vurur yâr yüzüne
Gelmiş mi ola acaba böyle güzel yer yüzüne.

Ol nadide suna boyu, ceybeder göreni huyu
Nakşetmiş kalbe duyguyu pare pare kar yüzüne.

Kaşlar sade eder hayran baktıkça bakmakta insan
Aşkı eder kulu sultan, “beni” gizler sır yüzüne.

Ne çizgi var ne de leke, ay ışığı döke döke
Gül açmakta öpe öpe inci dökmüş ter yüzüne.

Ne laf “seviyorum” demek, bahtiyarlık aşkı bilmek
Yâr ağlatsa ona gülmek yağar sanki nur yüzüne.

Alnında sümbül kalemi, zülüfe dizmiş alemi
Şifadır onun elemi, güller alıp sür yüzüne.

Nasıl metedeyim seni, güzelleştirir evreni
İnsan ettin aşkla beni kol kanadı ger yüzüne.

Köprüdür cennete gözler, bilirim bir beni özler
Baldan da tatlıdır sözler kadir kıymet ar yüzüne.

Yıkanmış suda berrak su, ay ışığında duygusu
Beni cezbetti doğrusu sanki cennet gir yüzüne.

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 28.03.2006
(Gül Nakşettim Güzel Gönlüne Senin)