Beni Evsiz Bırakma Şiiri - Aa Filius

Beni Evsiz Bırakma

Bekliyorum bak hâlâ, evinin karşında
Al ömrüm senin olsun duyur bir kez sesini
Gördüğüm an gölgeni, tül perdenin ardında
Koşasım gelir sana, tutamam ellerini

Sokağın köşesinde, kahverengi tahta bank
Sırdaşım oldu benim, istemem kimseleri
Ben söylerim o dinler, geceleri yas tutar
Gökten bir yıldız kayar, söyle der dileğini

Bildiğim bu sokaklar, artık bana yabancı
Halbuki bu sokakta, girmiştin yüreğime
Dalgalansın isterken, yüzümde gür saçların.
Titretirler içimi, bir sazın bam telinde

Ne sevdayı bilirdim, ne aşkın acısını.
Öylece ortalarda, beni evsiz bırakma.
Ne ağlamak bilirdim, ne böyle sızlanmayı.
Baş eğmeyen gönlümü, serdim ayaklarına.

Hani gece gönlünde, güneşi saklıyordu.
Çözülmüyor karanlık, ne oldu sabahlara.
Sevdiğini söylerken, alay mı ediyordun.
Masumane sevda mı, boyadın al kanlara

Gönülden düşmek kadar, parçalamaz bir kalbi
Ateşlerde dağlanmak, yedi kat gökten düşmek.
Ve bugün çıkıp gelsen, unuturum herşeyi.
Akan gözyaşlarımı, ellerimle silerek.

Okan Korkmaz

Aa Filius
Kayıt Tarihi : 20.4.2018 11:56:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (2)

Aa Filius