beni eve götür ey ölüm
aşkı bile yarım bu dünyanın
yeter! .. üstü kalsın bu sevdanın
beni eve götür ey ölüm
sürgünü bitsin kalbimin
sonu gelsin artık gurbet-i zamanın
beni eve götür ey ölüm
tam vaktidir sönüyor bak ışığı gözlerimin
sana söz, topraklar saçılınca ağlamayacağım
beni eve götür ey ölüm
bekliyor melekler kapısında cennetin
sonsuza dek seninleyim
beni eve götür ey ölüm…
27.06.11
İsa YılmazKayıt Tarihi : 12.8.2011 23:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/08/12/beni-eve-gotur-olum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!