Mesela beni en çok yakan, mezar taşlarında doğum ve ölüm tarihleri arasına atılan çizgidir. Çünkü o çizgi bütün yaşam. Ne yaşanıyorsa herşey o çizgide yaşanıyor. İlk aşk, ilk dostluk, ilk öpücük, ilk kaybediş, ilk acı, ilk nefes, ve son nefes. Herşey ama herşey o çizginin her miliminde saklı. Bu yüzden ne zaman bir mezarlığa gitsem, bakmaktan korktuğum tek yer o çizgiler olur. Ve ne zaman kendimi tutamayıp oraya kitlendiğimi fark etsem, canımı yakan tek şey yaşanamamış aşklar olur.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
