Beni emanet ettiklerin.
Düşmanla bir oldular,
İhanetle kudurdular,
Beni emanet ettiklerin.
Hoş dünümde akrabalar,
Leş gününde akbabalar,
Boş beyinli bu ahmaklar,
Beni emanet ettiklerin.
Havada kaldı uzattığım eller,
Koluna girdikleri bir başka; eller,
Hepsi birer kör, İstikametini eller,
Beni emanet ettiklerin.
Anne bunlar hatır saymadı,
Uyuşmuş ruhları bir türlü aymadı.
Kimi kuzen, kimi benim dayımdı,
Beni emanet ettiklerin.
Beni satmayı marifet sandılar,
Hem kandırıp hem de kandılar,
Oysa hepsi sende candılar.
Beni emanet ettiklerin.
Sendeledim, ama düşmedim, er-geç görecekler,
Yaptıklarının hesabını elbette verecekler,
Utana sıkıla karşıma gelecekler,
Beni emanet ettiklerin.
Edremit-2009
Cezmi EROĞUL
Kayıt Tarihi : 29.5.2009 23:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!