Buz kesen soğukta bi gülüşün, içimi ısıtmaya yeterdi ve sanırım benim buna çok ihtiyacım var…
Çok yalnızım biliyor musun, sensizliği iliklerime kadar hissediyorum…
Sen yokken bile seninle konuşuyorum, belki senin beni duyabilme ihtimalini düşünerek ve milyonda sıfır olduğunu bilerek ama yine de konuşuyorum, siluetini canlandırıyorum hayalimde, gerçekten varmışsın gibi kandırıyorum kendimi ve yine ben inanıyorum…
Biliyorum hiç gelmeyeceksin ve bunu bile bile ben bekliyorum…
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
