Beni Duyun Çağrısı Şiiri - Halil Türkoğlu

Beni duyun ah dostlar!
Ben bu şiir evreninde, yetimim
Kim sahip çıkarsa göğümden düşenlere
Onlara yine bir şiir vereceğim.

Ben koskoca bu kömürlükte mücevherim, ah dostlar
Şiirlerime dokun dokun sonra belki kendini bulursun
Çağrımı duy!
Bu kulağına küpe olsun.

Yüzyıllık bir merdivenden yukarı çıktım, ah dostlar
Nefes nefese yoruldum.
Beni diğer şairlerle bir tutma
Ben ki kartalım
En güzel dizeleri pençelerimde toplarım.

Beni duyun ah dostlar!
Şiirlerimi okuyun.