Beni Düşünme Sen Şiiri - Mahmut Kızıloğlu

Beni düşünme sen;
Bütün ayrılıklara adımı yazmışım.
Kaybetmişliğim bakidir,
Kazanmışlığım yalan.
Her gidene gözlerimi yaşartmışım,
Ardımdan olmamış birtek ağlayan.
Beni düşünme sen;
Yüreğim nasır tuttu ayrılıklara, yalnızlıklara
Bu benim kaderim
Sevdam hep olmazlara.
Hadi toparlan yavaş yavaş;
Yüreği gamzeli yarim,
Gönlü sürmeli yarim.

Beni düşünme sen;
Yaşlı gözlerle çocukluğumu bıraktığım
Erzurum gibiyim.
Kendi beyaz ama kaderi karayım.
Yüzüne gelince hep sevilen,
Oysa hiç sevilmeyenim.
Ben bu hengameleri iyi bilirim,
Ufak bir sarsıntıyla geçiştiririm.
Beni düşünme sen;
Kendine dikkat et.

Beni düşünme sen;
Sigaralarla yakarım anıları,
Duman duman tüterim.
Kaderim buymuş kısmetim buymuş,
Bir vakit daha,
Rakıma göz yaşı dökerim.
Çok bunalırsam eğer;
Ağız dolusu bir küfür ederim,
Çileme kederime.
beni düşünme sen;
Toparlan yavaş yavaş.
Yolcu yolunda gerek derler.
merak etme;
Hiç kimse adına vefasız demez,
Nasılsa bu ayrılığı benden bilirler,
kimse bilmez içimdekini de,
Hep taş zannederler.

Beni düşünme sen;
Annemi kaybettim çocukluğum bitti,
Erzurum'u kaybettim gençliğim gitti,
Onu kaybettim bunu kaybettim, şunu kaybettim
Ve işte en sonunda seni kaybettim,
Herşeyim bitti...