Beni Doğuran Anama

Beni Doğuran Anama

Yüreğine taşlar bastın ömrünce
Bir öğretmen oldu sana görümce.
Üçüncü sıraydım ilk oğlun oldum
Uçurdun yuvadan yaşım erince…

Üç yaşım dolmadan verdin halama,
Dedin, kader gülsün yavru balama.
Şehirde büyürse yurda selâma,
Durur benim oğlum okul görünce.

İçin eridi de belli etmedin,
Derdini avuttun neşe satmadın
Gülerek hiç yatağına yatmadın.
Kalbini oğlunun aşkı sarınca

Belki sana pek sormadan vermişti,
Babam, dedem bu karara varmıştı,
Halam hepimizi kalpten sarmıştı,
Yaşın kaldı gözlerimde serince

Yürek yangınını bilebilseydim,
Dönüp kucağına gelebilseydim,
Yüzüne bakarak gülebilseydim,
Yatağıma karanlıklar varınca

Bayramda seyranda geldim yanına
Katık ettim hasretleri yarına.
Anasızlık bazen gitti zoruma
Nice günler saydım derdim derince

Anamdan ileri olsa da halam,
Kokun bir başkadır billâhi anam
Kavuşmanın hayaliyle yaşanan
Yıllar tükenecek sona erince

Ayağın toprakta başın güneşte,
Durmadan uğraştın her türlü işte.
Akşama tarladan eve dönüşte
Kokamadın hiç yavrunu narince

Senin yaptığını kaç ana yapar?
Yapar belki ama ciğeri kopar.
Yavrusu uğruna taşlarda yatar
Yüzü güller açar beni görünce.

Anacığım sil gözünün yaşını,
Bundan sonra eğdirme hiç kaşını.
Mustafan yediği helâl aşını
Gururlan yurduna bedel verince……