Aydınlık dünyamı zindan ettiler
Vurupta arkamdan çekip gittiler
Nerede dostlarım kayıp yittiler
Beni dogduguma pişman ettiler...
Aklımı yitirdim döndüm deliye
Çare bulamadım sordum valiye
Almadılar beni cidden galiye
Beni dogduguma pişman ettiler...
Duyun feryadımı daglar ve taşlar
Gözümden süzülür kanlanmış yaşlar
Bir derdim bitmeden digeri başlar
Beni dogduguma pişman ettiler...
Yalnız başımayım yalan dünyada
Akıl başta degil kalmış hülyada
Kabuslar görürüm hergün rüyada
Beni dogduguma pişman ettiler...
Kayıt Tarihi : 24.1.2019 14:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Resul Uzun](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/24/beni-dogduguma-pisman-ettiler.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)