Beni dinlemelisin

ikimiz için dinlemelisin
ikimiz
de
kum taneleriydik
bir volkanın külleriydik
uçurumların dibindeydik
savrulıp duruyor
durmadan
üzgün aşklara dönüşüyorduk
bir çiy tanesi olduk
sonsuz uykulara dalar gibi
yok oluyorduk

bir gün
aynı anda
bana göre değil bu dünya
demiştik
şımarıkca değil
dizlerini kanatan çocuklar gibi
ağlaştık sonra..

mustafa kaya
16.03.2007/üsküdar
www.mustafakaya.net