Bir güzele aşık edip
Beni derde saldın gönül
Kapısına eşik edip
Yerden yere çaldın gönül
Aşk nârında pişirerek
Gözlerimi şişirerek
Vesveseye düşürerek
Beni benden aldın gönül
Hissetmeyip sezemezken
Sen karada gezemezken
Gölde bile yüzemezken
Deryalara daldın gönül
Bu diyardan göç çıkalım
Hadi artık kaç bakalım
Beyaz oldu saç sakalım
Sen on beşte kaldın gönül
Ters tutunca mercekleri
Göremedin çiçekleri
Anlayınca gerçekleri
Kederlerle doldun gönül
Yakınların el dediler
Ölülerin gel dediler
Yeter artık öl dediler
Saçlarını yoldun gönül
Hep oynadın bana oyun
Vefasızlık imiş huyun
Süründürdün yüzü koyun
Beni zayıf buldun gönül
Mikdatî’yim yaktın beni
Mağlüp ettin yıktın beni
Sattın beni ektin beni
Ben ağlarken güldün gönül
Kayıt Tarihi : 23.3.2006 03:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Vefasızlık imiş huyun
Süründürdün yüzü koyun
Beni zayıf buldun gönül
GÜZEL ŞİİRİNİN YİNE ETKİSİNDE KALDIM MİKDATİ .
NE DE GÜZEL YAKINMIŞSIN GÖNÜLDEN ...
YAKINMAYAN VARMI Kİ ,
TEBRİKLER
Durmuşoğlu köz üstünde.
Soğutulmaz buz üstünde.
Sürünüyor diz üstünde;
Emeline erdin gönül.
Selamlarımla.
TÜM YORUMLAR (2)