Beni de Yak Cehenneminde Şiiri - Kerem Yüce

Kaybolmuşluğumun tedirginliği yansır çevreme
Yana döne aradığım,parça parça kaybolmuşluğumun sükuneti
Her bir parçası farklı şehirlere dağılmış
Adınla dolu cümlelerim var toplayamadığım
Dur gitme ne olur beni de yak cehenneminde.
Ne de olsa uğramadan düşmüş ateşi yüreğime
Bugünlerde daha da büyümüş hasret yangınları
Tek bir dikili ağaç bırakmamışken düşüncelerime
Yakmış,kavurmuş bir kıvılcım sakladığım dünlerimi
Dur gitme ne olur beni de yak cehenneminde.
Yok ben almayayım daha fazla,karnım tok hayata
Son sözün dokunup gururuma sığmamışken öfkeme
Anlıyorum sana olan sevdamda gün görmemişim
İşkenceye maruz kalıp ölmüyorsam karanlık gecede
Dur gitme ne olur beni de yak cehenneminde.
Silerken gözyaşlarımı bir izmarit daha basıyorum kültabağıma
Masamda sayısını bilmediğim kahverengi boş şişeler
Biliyorum ölmeyeceğim azrail gelmediği sürece
Bile bile bekliyorum dudağımı ve boynumu büküp
Dur gitme ne olur beni de yak cehenneminde.
Hiç umudum yok artık batmışken boğazıma kadar
Kıyıyorum bu gece doyamadığım hayallerime
Ve sana geliyor sıra,dokunamıyorum ama sesleniyorum
Bari bir ümit ver on yıl daha yaşayayım özleminle
Yok eğer duymuyorsan ömrümü yok eden bu feryadı da
izin ver o zaman son kez yanıp kül olayım cehenneminde...