Beni de Götür Dostum Şiiri - Kerim Bulat

Sesim titrek, duygular kırık ve mahzun,
Şefkât merhemini yüreğime sür dostum.
Sen gidince gönlümü sarar bir hüzün,
Gölgem arkandan sessizce yürür dostum,
Gittiğin yere beni de götür dostum..

Gidince gelir misin hemen akşama,
Tuz katar mısın tuzsuz pişen aşıma,
Cinlilerle bırakma beni tek başıma,
Ruhum, canım üşür, kalbim üşür dostum,
Gittiğin yere beni de götür dostum..

Buralar karanlık dar gelir bedene,
Huzur yok rahat yok zor gelir bedene,
Sözler yakar ruhu kor gelir bedene,
Ruhum canımda isteksiz çürür dostum,
Gittiğin yere beni de götür dostum..

Sen gidince şehir üstüme devrilir,
Taşları tozları gönlüme savrulur,
Kurtların ateşinde beynim kavrulur,
Varlığınla bu yangını söndür dostum,
Gittiğin yere beni de götür dostum..

İstesem ölüp yeniden doğamıyorum,
Yağmur olup çöllere yağamıyorum,
Mahzunum bir yerlere sığamıyorum,
Avuçlarının içinde canımı dür dostum,
Gittiğin yere beni de götür dostum..

Sevdiklerinle olmak ne de güzel olur,
Yağmur küserse bulutlar çabuk ölür,
Sen gidince gönül yetim,öksüz kalır,
İyi ki varsın, buna da şükür dostum,
Gittiğin yere beni de götür dostum..