Beni de götür! Şiiri - Mehmet Aydemir

Vahşi ve o denli saf,
Bir yürek haykırırcasına,
Ta derinlerinden....
Sürünüp geliyor.
Asacak sanki kutupları,
Sanır ki devirebilecek dağları.
Onun için,
Evet onun için,
Her şeye rağmen çabalıyor,
Sanki doğuracak,
İçindeki çocuğu.
Onca maceradan... Maceraya,
Koşarken hür emin adımla,
Hiç mi düşünmedin sonun ne olacak
Zaman zaman direndin,
Kahpeliklere.. Sonu gelmeyen acılara.
Ama hiç... Hiç mi yenilmedin!
Sevgi ve aşka.
Işıkların söndüğü sokaklarda,
Başı bos yürürken,
Hiç mi takılmadın çakıl taşına
Ay parlarken üstünden,
Önünde gölgen,
Heybetine kapılıp düşlere dalmadın mı
Bir sıcak gülüş ve tebessüme,
Aldanıp sevmedin mi... Karanlık gecelerde.
Bulmak için konuşan gözleri,
Hiç mi aramadın?
İnan o iki göz yeşil de olsa siyah da,
Bir yürek gibi haykırır,
Ta derinlerinden sevginin.
Bana öyle baksın isterim,
Ürkek ürkek bakan gözlerin....
Mehmet Aydemir 02.08.96