Beni Çok Az Tanıyorsun (128)

Beni Çok Az Tanıyorsun (128)

Bu ilk kışım değil benim,sevdiğim
Sonu var diyorsan yanılıyorsun...
Hayat seni de ben gibi kandırmış
Belli ki beni çok az tanıyorsun

Kağıttan gemiler yaptım kendime,
Ve hep açıldım hayal denizine,
Doğru.Doğru söylüyorum sizlere,
Sen beni boğulmaz mı sanıyorsun...
Belli ki beni çok az tanıyorsun...

Geriye dönmedim,hiç bir yolumdan
Asla tutan da olmadı kolumdan
Kuleler yaptım hep kendime kumdan
Sonra atladım birçok uçurumdan...
Atladım, yalansa hayata sorsun,
Belli ki beni çok az tanıyorsun...

Ben sadece uçurtmalara baktım
Kahrımdan bazen Roma'yıda yaktım
Millet baştı,Ben o başa ayaktım...
Gelmeyen kalmadı garip başıma,
Olsun ben yinede ayakta kaldım...
Vurduğun tokattan utanıyorsun
Belli ki beni çok az tanıyorsun...

Bu ilk kışım değil, sevdiğim
Bu ilk tokat değil halktan yediğim
Başımın üzerinde yeri vardır...
Her sillenin,yalnız Hak'tan bildiğim
Ve olmamıştır benim O'ndan başka...
O'ndan başkasına boyun,eğdiğim...
Benden şimdi sen,uzaklaşıyorsun
Belli ki beni çok az tanıyorsun...
18.11.04

İbrahim Arslan
Kayıt Tarihi : 7.1.2006 09:48:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İbrahim Arslan