Beni çocukluğuma götürün.
Oyun için bir kaya bulmak olsun tek derdim,
Ya da sapanıma bir lastik almak.
Beni çocukluğuma götürün.
Ve orda bırakın.
Üstümü kirletip eve dönmeyi özledim,
Hayallerimin içinde gezmeyi,
62 den tavşan yapmayı.
Siz beni çocukluğuma götürün
Ben terli terli su içmekten gayet mutluydum.
Evden çıkıp kaybolmayı çok severdim mesela.
Beni çocukluğuma götürün.
Kumdan kaleler yapmak olsun tek derdim,
Ya da okula gitmemek için hasta numarası yapmak.
Beni çocukluğuma götürün.
Yoruldum inanın hayatla savaşmaktan.
Yalanlar arasında doğru aramaktan,
Ben mutluydum annemin kollarında.
Beni çocukluğuma götürün...
Doğan EserKayıt Tarihi : 4.10.2011 19:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Doğan Eser](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/10/04/beni-cocukluguma-goturun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!