Beni Çarmıha Gerdiler Şiiri - Tuncer Önal

Asıl dayanılmazı
İnsanın içine yağması yağmurun
Diyordun bir şiirinde
Peki gözlerimdeki yaşlar niye
Kal desem kalır mıydın
İçimde sağanağa dönüşmesin diye...

Rotasını şaşırmış kaptanlara döndüm
Teknem su alıyor her limanda
Yanaşamıyorum bir türlü kıyılara
Kaderim hep mi alarga
Küpeşteyi aşıyor hırçın dalgalar
Yeşil mavi sularda
Teknem alabora...

Çarmıha ilk gerilen benim
İsa'dan sonra
Özlemi mıhladılar
Yorgun bedenimin her yanına
Seni bekliyorum dayanılmaz acılar içinde
Ellerini arıyorum iskalaryada
Gözlerini
Alev alev yanan ateşi söndürmen için
Okyanuslarla...