Beni Buzlarına Yaz Şiiri - Evrim Evrensel

Bu gün bir garipçe rüyalarım,
Biraz da acılı...
Can yakarcaydı da biraz,
Dünyanın kuzey kutbunda buldum ben beni,
Her yan beyaz ve ben beyaz.
Ayılar etrafımda beyaz beyaz,
Yavrusu oynaşırken beyaz beyaz
Kar beyazı her yan.
Ayılar beyaz, yavrular beyaz,
Beyazlık hakim her şeye,
Ve Buzlar beyaz,ben beyaz...
Bir anda karşı kıyıda buluverdim ben beni
Beyaz beyaz Ben bana bakarken;
Ben dışında görürken ben beni...
Kocaman bir beyaz beni,
Ve üstümde değil ki güneş.
Karşı kıyıdan vuruyor beyaz beyaz...
Kocaman bir ben beyazdan;
Öyle bir beyaz kopuyor ki birden;
Lime lime ederken,
Lif lif çıkarken beyaz beyaz...
Koptu; kocaman bir beyaz ben beyazından
Sürükleniverdi karşı kıyıdan.
Sulara bata çıka sürüklendi kayboldu ufuklarında
Ağladım beyaz beyaz,
Gözlerimden yağmur damlalarım,
Boncuk boncuk yapışıp buz dağıma,
Canımı yaktı.
Buzum yandı.
Tarifsiz imgelerle,
Buzulum yanıyordu beyaz beyaz...
Bahar gelecekse ! yaz.
Yeşerecek ise kiraz,
Çiçek açacaksa bu yaz.
Ben beyaz,
Kopup gidenim beyaz,
Acılarım beyaz,
Rüyalarım beyaz,
Aklına gelirse ;
Beni buzlarına yaz...

Altınoluk 25.03.2020