Beni Burda Bulursun Şiiri - Vasıf Şentürk

Seninle ilk karşılaştığımızda
Ne ay'ın yalancı parıltısı vardı yüzünde
Ne de güneşin yakıcı sıcaklığı
Yinede öylesine aydınlatıyor,ısıtıyordun ki
Ortalığı
Seni görmemek,görüpte ısınmamak,mümkün müydü?
Gözlerinde yakamozları vardı durgun denizlerin
Kalbinde ise çoşkun fırtınaları kopuyordu
Okyanusların.
Sen se kaptansız bir gemi misali,
Başı boş dolaşıp duruyordun.
Sana kollarımı açtım
Senin için boşalttım yüreğimi
Kulaklarımı kuş cıvıltılarına tıkadım.
Sadece seni duyayım seni yaşayayım diye.
Hiç tereddüt etmedin
Limana girerken,
Sormadın başka gemileri
Tek tayfanla yanaştın rıhtıma
Safralarını boşalttın kara bahtıma
Fazla kalmam diyordun önceleri,
Kaptanım gelir gelmez giderim diyordun;
Senin hiç kaptanın olmadı
Hiç olmayacakta belli.
Liman senin güzel gemi, istediğince kal
Sana kaptan olamam belki
Ama istersen canımı al
O can ki senin için çıkar
Gözünü kırpmadan
Senin için yaşadı çünkü
Seni hiç tanımadan
Ama sen alışmışsın özgürce gezmeye
Bende takat kalmadı enginlerde yüzmeye
Duydum gidiyormuşsun bırakıp bu limanı
Sakın unutma gülüm senle yaşam bulanı
Hadi git güle güle özgürlük yolun olsun
Eğer geri dönersen
BENİ BURDA BULURSUN.

(Mersin-17.09.1995)