Beni buradan alın. içinde olmaktan usandım günlerin. beni buradan alın; dışında tutun beni. bana dışında durmam için göz olun. kulak olun bana. bu gövdeyle diri duramıyorum artık.
İnsanlar ucuz.. hemde fazlasıyla ucuz.. böyle durup bu insanları düşününce mide bulantısından başka hiç birşey hissetmiyorum. Ben hep sustum, dahada susarım ama gün gelir yukardaki Rabbim sormaz mı sanıyorsun;
"Senin bedenin çarşaf mı?
Her gelen misafirin önüne seriyorsun! " diye.
Kayıt Tarihi : 17.1.2015 20:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!