Oysa ben seninle şiir yazmaya başlamamıştım,
Senin yolun benim bir şiirime kesişti ansızın.
Ne bir davet vardı bu karşılaşmada,
Ne de önceden yazılmış bir kaderin izleri.
Sen geldin, kelimelerim seni buldu,
Önce usulca, sonra derin bir yankıyla.
Bir dizeye sığmayan hikâyenin tam ortasında,
Sen, yalnız bir kelime olmaktan çıkıp bir anlam oldun.
Gecenin koynunda, sessiz bir mısra gibi duruyorsun,
Ve ben, her harfine biraz daha tutunarak,
Adını rüzgârda fısıldayan bir şair misali,
Sana dair yazmaya devam ediyorum…
Eyüp Doğru
Kayıt Tarihi : 20.5.2025 13:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!