Beni Bulan Ben Şiiri - Hayrettin Taylan

Noktanın sonuyum,sonum bu kadar
hiçim ile içim arasında ünlemler bekleşir
Hiç olmak için çok olmaya üç noktalar
var olmak sorunun eğik çizgisinde
hükmetmek gerek ,gereğin ereğinde
benlik oluşu benlikle şifrelenir
Tin ocağında ten demlenir özümseyişe
pişer kimlik
Kim ile kimlik arasında araşır kendini buluşlar
Benlik olur yaşamın haritası
övünç ile us kent olur öze büyümelerde
sınır tanımanın sonsuz sarmalında
benlikler çoğalırken yokluğa
Özden değerler durulanır
Beni bulur ben
Önce ,önceden önce kurulur doğruya
yabancılaşan huzurun eğrisi değer arşa
kendi özüne değer kendini buluş

varsıl olana sevi olur isteyiş
özel olmak ergidir öze kalış
uzun yaşamanın direncine kafiyelenir alış
son değil, ilk değil,ben değil yalpalanış
Bir geçiştir, bir göçüş tür
O’nunla nun arasında

Erebilen ,gidebilene kabulleniştir
özünü bulma derecesi ne hesaplanıştır amaç
kamilden gereksiz mamullere kaçıştır kendini bulma