Beni Bulamayacaksın Şiiri - Fadime Zünbül

Bir gün döneceksin biliyorum,
O zaman göremiyeceksin beni,
Beni daha çok sevip acı çekeceksin,
Tıpkı benim gibi,

Ağlayacak ve beni arayacaksın,
O zaman beni bulamayacaksın,
Sonra soracaksın herkeze,
Hiç kimse ama hiç kimse
Bilmiyorum görmedim diyecek,
Göremedikçe beni sevgin artacak,
Ölmek isteyeceksin!

Belkide bıkacaksın bu hayattan.
Sıkılacaksın yalnızlıktan,
Tutunacak bir dalın olmayacak,
O zaman yanında ben olmıyacağım,
Ellirimi tuttugun ve gözlerime baktığın,
Huzuru asla bulamayacaksın,

Çünki beni kaybedeceksin!
Ebediyyen beni göremiyeceksin
Seni sevdiğimi asla bilmeyecek,
Ve beni özliyeceksin,

Yaptıklarını düşünüp kafanı duvarlara vuracaksın,
Sigaranı yakıp dumanına bakacaksın,
Ve beni hayal edeceksin,
İşte o zaman dumanında bile beni göremiyeceksin,
Denizlere bakacaksın:

Denizler beni sana anlatmıyacaklar eskisi gibi,
Şarkımızı bile kıyıya vurmayacaklar,
Gezdiğimiz dağlar ağaçlar sıkıştıracaklar seni,
Sımsıkı bunaltacaklar adeta,
Ama hiç bir zaman,

Benim yerimi söylercesine çarpmayacaklar,
O ruhsuz kalbine,
Ruhsuzluğun anlamını düşüneceksin bu seferde,
Yenilirmi içilirmi deyeceksin belkide,
Ama bileceksin yenilip içilmediğini,
Yoklugum anlatacak sana bunların hepsini,

Bana yaptıklarını sor hadi sor kendine,
Ona haksızlıkmı ettim yoksa çokmu üzdüm diye,
Sor hadi kendine,

Hasta oldugun zaman yanına gelemiyeceğim,
Derdin varmı diye soramıyacağım,
Seni seviyorum derken bile,
Yanında ben olmıyacağım,
Gelip geçerken bile göremiyeceksin beni,
Çünki: beni bende bulamayacaksın eskisi gibi!

25.04.2004 Yaban Gülü