Beni Bu Şehirden Al Götür Anne

Kekik kokan yaylaların pınarıyken ben
Şimdi şehir sularıyla yıkanıyorum...

I.BÖLÜM

Suların Ay’ı Öptüğü Yerdir Vatanım

****
Yapmacık desenlerde bezim olmaz benim
Suların ayı öptüğü yerdir vatanım
Her an yeni bir ahenge kuşanır yüreğim
Dağların esintisi okşar beni alnımdan
Bedenimi berrak yağmurlar arındırır kirden
Şebnemler emzirir beni seher vakitlerinde
Endamını bana sunar papatyalar,gelincik çiçekleri
Boynunu yaslayarak göğsüme
Güneş gülümser bana vaktin en seherinde
Her an yeni bir ahenge kuşanır yüreğim
Geceleri yıldızlar kaçar yanıma ve ay
Şavkını salar gönül denizime
Ve kendini seyre dalar parıldayan aynada

İlk günahı umut türküleri dinleyerek işledim ben
Bir turnanın kanadına tutundu da umutlarım
Sürgün oldum yabancı düşler şehrine
Deli gönlüm gurbetin sarı saçlarına bağlandı

Kırlar yüreğini sunar insana,olmayı öğretir
Olduğu gibi görünüp göründüğü gibi olmayı
Olmak; yüreğine tutunabilmektir zamanın
Tüm sahip olduklarınla ve gönlün en derininden
Sevgiliye rengarenk güller sunabilmektir
Ortak etmezler düşlerine kimseyi,tutkularına
Sahip olmaya kalkışırsan kıyamet başlar
Ve şehre alışmaya başlayınca hayat
Sular bulanır düşler kirlenir
Zamanın yüreği yavaşlar
Bir turnanın kanadına tutundu da umutlarım
Sürgün oldum yabancı düşler şehrine
Suların ayı öptüğü yerdir vatanım

Beni bu şehirden al götür anne
Burda rahmet zahmet demektir anladım
Rüzgar ipek saçlarımı okşamıyor seherde
Bana gül söylemiyor bülbül söylemiyor
Yağmur yanaklarımı yıkamıyor anne
Dağların esintisi öpmüyor beni alnımdan
Bütün anaların kaygısını kuşanınca hayallerim
Gece,yıldızlarını toplar gözlerimden
Ay küser aynalar paslanır
Karanlığa boğulur zifir gözlerim
Gülü şehre sürülmüş bülbüldür yüreğim

Vakti seherde gülün kokusunu arzular canım
Yaban güllerinden ırak düştü vatanım
Fabrika dumanları kol geziyor kaldırımlarda
Namlusunu dayamışlar ciğerlerimize
Fabrikalar ölüm fiyatına hayat satarlar şehre
Harcadıkları kurşun kadar avans alır askerler
Patronlar kim bilir kiminle nerde
Velhasıl arzular ve tutkular salkım saçak
Bu şehrin insanlarının canları
Başına ödül konmuş kaçak...
Suların ayı öptüğü yerdir vatanım

Kekik kokan kırların esintisi çöktü yüreğime
Irmaklar uyandı çağıldar içerimde
Düşlerim hüzünlerini giyinmeden yine
Ya kırlarımı bana getir
Ya da beni bu şehirden al götür anne

II.BÖLÜM

Bu Akşam İçimde Dağ Gibi Hüzün Var

****
Bu akşam içimde dağ gibi hüzün var
Beni bu şehirden al götür anne
Suların denize boşaldığı yerdir gözlerim
Gönül göle düşmüş ay gibi sırılsıklam olsa da
Susuzluğu dinmemiş dinmeyecek
Burası dağ makamında dağın oturmadığı yerdir
Gülü şehre sürülmüş bülbüldür yüreğim
Burda dağlar bile suya muhtaç
Emzirmiyor şehrin çocuklarını parmaklarından
Dağlar patronların talan haritasıdır
Güllerin esintisi öpmüyor beni alnımdan

Kekik kokan dağların sevdası çökünce yüreğime
Kırlangıçların kanat sesine kanatlanırım
Bir ceylanın suya iniş ürpertisine bürünürüm
Yürekler yansa da cayır cayır rüyalar üşür
Fakirlerin düşleri güneş türkülerinde ısınır
Kar sefalarına kurban edilmiş ağaçlar
Ancak şehirden çalabildiğin vakitlerde insansın
Göçmen yürekler biriktirir buralar
Acıklı türküler demlenir evlerde
Bakışlar kan kırmızı lacivert

Dağlardan kopan çığ sesi indi yüreğime
Bir ceylanın suya iniş ürpertisine bürünürüm
Şehirler ölmez boşuna beklemeyelim yine
Ya dağlarımı bana getir
Ya da beni bu şehirden al götür anne

III.BÖLÜM

Suların Denize Boşaldığı Yerdir Gözlerim

****
Derin bir dostluk özlemi azdırır yaralarımı
Sevinçlerim üşür ve yalnızlıklarım
Döşüme saplanan bir oktur
Eski dostlar derneği kurmaya hazırlanıyorum
İçimde kırlangıçların kanat sesi var
Suların denize boşaldığı yerdir gözlerim
Önce hayaller kovulmuş kaldırımlardan
Kalın asfaltlar çekilmiş gülün üstüne
Çiçekler yerin altında sürgün
Bu yüzden toprak kokmaz şehirler anne
Burası kökü olmayan güllerin diyarıdır
Sonra kuşlar kovulmuş,turnalar
Yüreklerimiz göklere kanatlanmasın diye
Suların denize boşaldığı yerdir gözlerim

İlk günahı umut türküleri dinleyerek işledim
Bir turnanın kanadına tutundu da umutlarım
Sürgün oldum yabancı düşler şehrine
Deli gönlüm gurbetin sarı saçlarına bağlandı

Talan yüreklerin viran yurdudur şehirler
Göçmen kuşlar konup geçer üzerlerinden
Saatler gün eskitmeye kurulur insanlar dost
Narin bedenler daha çok tüketmek için yorulur
Boylu boyunca caddeler üzerine
Semt pazarları kurulur, onca kalabalık arasında
Dağ gibi büyür de yalnızlığım
Kalbime asma bir kilit vurulur
Burası talan yüreklerin yurdudur
Arzuları salmışlar yürekler birer mahkum
Burası kökü olmayan güllerin diyarıdır
Güller ki kokuları bile sahte
Suların ayı öptüğü yerdir vatanım

Göçmen kuşların kanat sesine kanatlandı umutlarım
Sürgün kaldım yabancı düşler semtinde
Saatler yeni bir gün eskitmeden yine
Ya dostlarımı bana getir
Ya da beni bu şehirden al götür anne

IV.BÖLÜM

Gülü Şehre Sürülmüş Bülbüldür Yüreğim

****
Rüzgardan mıdır böyle tarumar saçlar
Kaldırımlarda güz gülleri gibi savrulan aşklar
Bir rüzgar ki tüm gülleri süpürmüş de
Avucunda dikenleri saklar
Her şehir büyük bir depreme gebedir
Bir gül solar genç kızların ta yüreğinde
Kırkikindi bekler hüzünden kararan kirpikler
Güzellik,terkedilmişliğin kaldırımlarını arşınlar
Hüzün pembesine çalan kıyafetleriyle
Üstüne kar yağmış gül gibidir aşkın gözleri
Kırmızısını saklar
Ve pırlanta bir hançer yarasının acısıdır
Bütün apartmanları kaplar

Kentler mevsimlik aşkların ipek yoludur
Şafağın üstüne yoğun bir sis çöker
Şemsiye şemsiye yayılır içime gecenin kanlıkları
Güneşe perde olur doyumsuz gözler
Ve bir gül bahçesini tarumar eden
Apansızın bastıran bir dolu sağanağıdır
Yürekler yangın yeri rüyalar buz tutar
Kentler mevsimlik aşkların ipek yoludur
Bir gül solar genç kızların ta yüreğinde
Her şehir büyük bir depreme gebedir
Yürekler yangın yeri rüyalar buz tutar

Bütün anaların kaygısını giyinir hislerim
Onlar ki kirlenmemiş hayat kokar sözleri
Yürekleri huzur zengini şehir fakiri
Analar ki cennet taşır dizleri
Oğul diyor oğul! Baksana hele
Bunca araba nereden gelir nereye gider
Hiç dinmez mi bu caddelerde onca telaş
Bu yolların sonu nereye çıkar oğul
Bizim köy ne yana düşer…
Ateş en önce anaların yüreğini tutuşturur
Ve ancak dağları aşabildiğin kadar özgürsün

Bu akşam içimde taze güllerin kokusu var
Ve gönlümde aşkın gözleri yatar
Henüz yüreğim alışmamışken bu şehre
Ya aşkımı bana getir
Ya da beni bu şehirden al götür anne