Biz çocuktuk...
Tandırlarda pişen ekmeği yemekten çok koklamayı severdik.
Bir de toprak damlı evlerin önünde saklambaç oynamayı...
Biranda hava kararır gök gürlerdi, çil yavrusu gibi dağılırdık,
ulu ağaçların çevrelediği kocaman yollardan toprak kokusunu içimize çekerek koşardık evlerimize.
Ne güzeldi be!
İri iri düşen yağmur damlalarına yüzümüzü döner, yağmurun şefkatliğini iliklerimize kadar hissederdik.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta