Beni böyle vurma Şiiri - Ahmet Coşkun

Beni böyle vurma

gönülden kopuşun bir tufan afet
ey sevdiğim gül yüzlü gül kokulum
kurşuna tutuldum mahşer kıyamet
takatım yoktur beni böyle vurma

aşk bağrımda yara açmış kanıyor
sarhoş sokaklarda başım dönüyor
şafağım sökmeden günüm ölüyor
hatırım yok mu beni böyle vurma

her bir yaram cemalinden bir nakış
bin kez öldürüyor senden bir bakış
yaz baharlar soldum oldum kara kış
insafın yok mu beni böyle vurma

tarumarım gönül derdim dermansız
ektim biçemedim kaldım harmansız
kaldım gülsüz gülücüksüz anlamsız
kurban olayım beni böyle vurma