Bir gün sokakta yürürken,
Düşlerine sarılmış bir adam görürsen,
O an beni hatırla…
Çünkü ellerim ceplerimde olacak,
Başım öne eğik,
Cümlelerim kayıp,
Ve dünya, üzerimden akıp gidecek.
Bir gün yağmur yağarken,
Şemsiyesiz biriyle karşılaşırsan,
Beni hatırla…
Yüzümü göremezsin,
Çünkü gökyüzüne anlatıyorum derdimi.
Bu şehir, benimle hiç konuşmadı.
Bir gün bir parkta oturup,
Geçip giden insanları izlerken,
Sadece gidenleri sayan biri olursa,
İşte o benim…
Çünkü beklemekle harcadım yıllarımı,
Ve gidenler, hiç geri dönmedi.
Bir gün aynaya bakarken,
Gözlerinin içinde eski bir hüzün görürsen,
Beni hatırla…
Belki sen de benim gibi,
Adını unuttuğun birine dua etmişsindir.
Belki sen de susarak sevmeyi öğrenmişsindir.
Bir gün biri, "O çok sevmişti." derse,
Ama ismimi hatırlayamazsa,
Beni hatırla…
Çünkü en büyük aşklar,
Bazen hiç yaşanmamış gibi kalır,
Bunu en iyi ben bilirim.
Abdulkadir Aktaş
Kayıt Tarihi : 13.3.2025 00:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!