Gelemedim bırakmadılar,
Kuşlar gitti,fareler gitti beni bırakmadılar.
Gölgeler duvarın bu yakasında, anahtarın küflü halkasında...
Parıltı gitti, küf gitti beni bırakmadılar.
Hacmi olmayan bu küpün kütlesi ben oldum,artık iki boyutluyum,
Yüzey gitti,boyut gitti beni bırakmadılar.
Sana açılan o demir kapı,bir görsenki devasa yapı,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta