Hasretinle yanarım bayram akşamlarında,
Ağlarım bir köşede, sesimi duyamazsın.
Aşkın bir feryat olmuş kutuyan dudağımda,
Beni bırakma sakın, bir daha bulamazsın.
Güvenme gençliğine, seni genç eden benim,
Seni güzelleştiren yalnız benim sözlerim,
Seni her anışımda bomboş kaldı ellerim,
Beni bırakma sakın, bir daha bulamazsın.
Sonunda terketmeyi yüreğin öğrendi mi?
Dünya dolusu sevgin çabucak tükendi mi?
Ne yeminler etmiştin, yeminin çiğnendi mi?
Beni bırakma sakın, bir daha bulamazsın.
Yanıyorum her bayram, akşamlar olur olmaz,
İçim dolu ateşle, nasıl olur da yanmaz,
Sevenin yandığına sevmeyenler inanmaz,
Beni bırakma sakın, bir daha bulamazsın.
Terkettiğin o akşam bayramım kara geldi,
Sevgi dolu yüreğim ateşe, nara geldi,
İkimizin sevdası mutlak nazara geldi,
Beni bırakma sakın, bir daha bulamazsın.
Böyle nasıl yanılmış, seni nasıl sevmişim?
Sen yalan söyledikçe ben sana güvenmişim,
Bu sevdada meğerse aldatılan benmişim,
Beni bırakma sakın, bir daha bulamazsın.
(BAYRAM AKŞAMLARI isimli hece şiirlerinden > 35-36/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 3.8.2004 10:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!