Sana ilk üç yaşımda iken demiştim beni buğakma diye
Bırakma diyemiyormuşum sen de anlatıyordun
Öyle dedin ya bende seni bir daha hiç bırakmadım dedin
Evet...yaşadığın sürece beni hiç bırakmadın.
Bir gün mecburi istikamet günü geldi bıraktın
Gittin yarım mı kaldım?
Hayır! yarım değil hiç kaldım...
Ben seninle çok mutluydum..vardım..
Sensiz hiç ama hiç mutlu olmadım.
Ezdiler..lime lime ettiler beni anne
Sadizmin elinde sensiz kalakaldım
Ne yetim ne öksüzdür dediler...
Acımadılar vurdular anne.
Varımı yoğumu canımı yediler...
Doymadılar anne yine de doymadılar.
Çünki kan emici vampirdi sanki onlar.
Bittim anne geleceğim yanına...
Artık beni hiç bırakma.
Kayıt Tarihi : 12.5.2007 08:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!