Beni Bırakıp Gitme Şiiri - Kürşat Sungur

Apaydınlık dünyamı bir zindana çevirip
Gecenin kollarına, beni bırakıp gitme
Yansamda bir kor gibi, küllerimi savurup
Esen sam yellerine, beni bırakıp gitme

Bütün kalelerimi düşürdün birer birer
Ne can koydun ne canan yerlere serildiler
Hüzünler başköşeye oturup kuruldular
Bahtımın ellerine, beni bırakıp gitme

Gitme bir dilsiz gibi bakıp kalsamda öyle
Gitme nasıl yaşarım  mecnunlar gibi böyle
Gitme umutlarımı boğup bir kaşık suyla
Sonbahar sellerine, beni bırakıp gitme

Denizler ortasında, gemilerim yanarken
Yıkılıp  bu şehirler, yer yerinden oynarken
Damarımda akan kan gitme diye kaynarken
Kerbela çöllerine, beni bırakıp gitme

Yarı canlı koyupta  ardında bu gözleri
Yüreğimde açarak  bu derin dehlizleri
Hançer gibi saplayıp en zehirli sözleri
Yokluğun göllerine beni bırakıp gitme