Beni bırakın. Şiiri - Serap Çelik 2

Şu kahrolası hayatın
engelli yollarını
tek başına aştım ben.
Düşsem de sende,
sendelesem de,
kan içinde kalsa da dizlerim,
bu hayatta
yara bandım olmadı hiç benim.
Kendi yaralarımı hep kendim sardım.
Acılarımı hep kendim soğuttum.
Kimseden hiçbir beklentim olmadı.
Artık yaralarıma tuz basmasınlar, kapanan yaraları tekrar açmasınlar.
Doğan güneşimin önüne geçip,
bana gölge etmesinler,yeter!
Her yanındayım diyen,
dertlerime dert kattı.
Yüreğimde tarifsiz acılar bıraktı.
Bırakın, artık beni bırakın!
Benim yanımda olmayın!
Zarardan başka
hiçbir şey vermediniz ki bana,
uzak durun artık.
Uzak durun benden,
uzak durun ki
kapansın kapanmayan yaralarımz