“Yine de unutmadım bende aynı hep yerin,
Ama sırtımda hala sapladığın hançerin…”
Ben aşkımın uğruna önümde dağı taşı,
Kendime yol ederken karşımda hep sen durdun,
En içli zamanımda bile akmayan yaşı,
Doldurup gözlerime beni bir tek sen vurdun…
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
