“Yine de unutmadım bende aynı hep yerin,
Ama sırtımda hala sapladığın hançerin…”
Ben aşkımın uğruna önümde dağı taşı,
Kendime yol ederken karşımda hep sen durdun,
En içli zamanımda bile akmayan yaşı,
Doldurup gözlerime beni bir tek sen vurdun…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
