Beni Bir Çocuk Gör Şiiri - Necati Tiryaki

Beni bir çocuk gör…
Büyümemiş olayım,
Sev beni,hem de delice.
Sarıl bana..
Duyur sıcaklığını…
Al kucağına öp okşa,
Eğer hatam olursa…
Çocuk gör ve bağışla.

Özledim! ..
Hem de çok özledim,sevilmeyi sevmeyi.
Sen hiç tattın mı ki! ..
Geceleri yalnızlığın koynunda üşümeyi.
Annem öldükten sonra da görmedim..
Saçlarımı okşayan, o ellerdeki şefkati.

Ah beni bir çocuk görsen...
Hiç işin yokmuşcasına yanımda kalsan.
Tutup ellerimden dışarı götürsen..
Koruları,parkları sokak sokak dolaştırsan.
Geçtiğimiz köşedeki satıcıya dönsen…
Kazanını açtırıp seçerek sütlü mısırdan alsan.
Üstüme döksem yerken sende dövsen,
Sonrada bir anne şevkati nidasında ellerimi yıkasan.

Bir çocuk edasıyla beni şımartsan..
Bende kur yaparak kucağına yatıp da ağlasam.
Sen o pamuk ellerle saçlarımı okşasan..
Kedi gibi,kucağında huzuru tadarak uyusam.
Sonra yatağa götürüp,yanıma uzansan..
Üşüyorum yalanını sığınarak çeşitli kurlar yapsam,
Beyazın nadide rengi teninle bana sarılsan..
Ten kokunun büyüsünde bayılsam ve hiç uyanmasam.