Beni bilirsin. Şiiri - Bersu Özer

Beni bilirsin, en küçük şeyin bendeki yerini, önemini, bazen bir fiş bazen bir konser bileti.
Yıllar sonra bile, yıllar öncesinden bir aşkın, bir dostluğun anısı çıkar ceplerimden.
Adını bile hatırlamadığım insanların bana dair satırları, kimi zaman benim el yazım onlara ithafen.
Beni bilirsin, iyi kötü saklamayı severim.
Saklanmayı anılarım arasına, tuz basarcasına geçmişteki ben'in yarasına.
Beni bilirsin, en küçük şeyinin bendeki yerini, önemini,
bazen izmaritin, bazen bir saç teli.
Yıllar sonra bile, yıllar öncesinden bir aşkın, bir dostluğun anısı kalsın hep, derim ben.
Tadını bile hatırlamadığın o rujun lekesine beden olmuş cigaran, kimi zaman senin el yazın, bana ithafen.
Beni bilirsin, iyi kötü haklamayı severim.
Bakmamayı anılarım arasına, tuz basmasın diye geçmişteki ben'in yarasına.
Adını bile bilmediğim bir kimsenin artık okunmayan fişini saklıyorum hala.
Tadını bile hatırlamadığım yemekler yemişiz, tarih desen silik, kimdi sahi?
Ama senin adını biliyorum, beni bilirsin, tadın dudaklarımda, virgülü dahi bozulmamış yazdıklarının, saç telin kendini yeniliyor.
Attım hepsini.
Beni bilirsin, en küçük şeyin bendeki yerini, önemini.
Beni bilirsin, iyi kötü saklamayı severim.
Beni bilirsin, en küçük şeyinin bendeki yerini, önemini.
Attım hepsini.
Beni bilirsin, iyi kötü haklamayı severim.
Attım hepsini, sana dair.