BENİ BİL
Dostluk bağımızın dalları ulaştı
Renkleri oldu türlü biçim
Belli değil ki sahici dost kim
Fecirden çıkan bir ışıktı dostluğumuz
Günün batmasıyla geldi sonumuz
Buluştuk sonunda erek,
Dostun varken düşmana ne gerek
Yanlış anlama uğraştım kopmasın diye bağım
Tükendim eridi artık bağım
Benim hürmetin baki
Sen de beni muazzez bil...
Kayıt Tarihi : 22.4.2023 02:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!