**Beni Bensiz Bıraktın**
Öyle yıktın ki umutlarımı,
Beni bensiz, beni sensiz bıraktın be adam.
Aşkımla gönlümü yakan sendin,
Saatlerce gözlerime bakan sendin.
Öylesine yitirdim ki duygularımı,
Beni bensiz, beni sensiz bıraktın be adam.
Aklımı, fikrimi çaldın giderken,
Tam mutluluğa eriştim derken.
İsim neydi, bu kadar severken?
Beni bensiz, beni sensiz bıraktın,
Rüyalarımı yarım bıraktın,
Düşlerimi karanlığa terk ettin.
Yarım kalmış bir düğün gibiyim,
Gelinliğim askıda, damatsız bir tören.
Sözler, bir zamanlar aşk dolu,
Şimdi sessizliğe mühürlü, dilsiz.
Kapılarda bekleyen umutlar,
Kırık bir vaadin gölgesinde,
Bir yanım eksik, bir yanım hüsran,
Beni bensiz, beni sensiz bıraktın be adam.
Gittin, ardında bir boşluk, bir ağırlık,
Hangi yöne baksam, hep sen varsın,
Adını unutsam bile, izlerini silemedim,
Kalbimde daima sen, o yarım kalan damat.
Ve işte böyle, son buldu sevdamız,
Ne geri dönebildin, ne de ben sustum.
Beni bensiz bıraktın,
Beni sensiz bıraktın,
Kendini yitiren bir sevda kaldı geriye,
Kendini tamamlayamayan, yarım bir hikâye.
Kayıt Tarihi : 19.9.2024 19:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bırakılışın yarattığı boşluk, eksiklik ve tamamlanmamışlık hissi ile "yarım kalmış bir düğün" yarım hikayeler gibi yarım aşklar gibi kalemimden satılara döküldü

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!