Beni Beni Şiiri - Veysel Eraslan

Gönlüme taht kurdun hani bir kere;
Aldırmaz mı sandın, dost beni beni…
Kokunu savursan esen rüzgâra;
Güldürmez mi sandın, dost beni beni…

Bu diyara gelip, bir kapı çalsan!
Veyahut dostlardan adresim alsan.
Havada uçan kuşlara sorsan;
Bildirmez mi sandın, dost beni beni…

Demedin ki bu garibin suçu ne?
Kattın beni gam kederin göçüne.
Bu dert beni çaresizlik içine;
Daldırmaz mı sandın, dost beni beni…

Hangi dostun duydu bunca avazı.
Anlıma yazılmış bu kara yazı.
İçimi kemiriri birince sızı;
Çıldırmaz mı sandın dost beni beni…

Kaç adım ki iki şehrin arası!
Çok mu geldi bir telefon parası.
Kurşun değil vefasızlık yarası;
Öldürmez mi sandın dost beni beni…

Vah tuh dem yalancıktan dilinen!
Veysel derki ne farkın var el inen.
Musalladan konu komşu salınan;
Kaldırmaz mı sandın dost beni beni…

1-1-94
Yozgat