Zil çalan gönlümde sözler yok oldu
Sular akmayınca çiçekler soldu
Kelebekler kuşlar çabuk kayboldu
Can dedi de canan diyemez oldu
Uzak durma benden sor beni beni.
Artık baharla yaz düşlerde kaldı
Çıkmaza girmişken bir merak saldı
Beklemezken şansım ne nişan aldı
Sevincin gizemi gönlüme daldı
Uzak durma benden gör beni beni.
Ateşledin közle aşk alevimi.
Şenlendirdin yine gönül evimi.
Bu duygular meşk mi yoksa sevi mi?
Virane kalbimde büyüt devimi.
Uzak durma benden sar beni beni.
Pılı pırtını hiç vermem kimseye
Ne fark eder yani dokun keseye
Gidiyorum sanki ben de liseye
Adımız çıksada kara listeye
Uzak durma benden yar beni beni.
MuhtaÇ oldum,tutsak oldum kapına
Beni ortak eyle gönül tapuna
Takıldım tarlanın kazma sapına
Hayret edip durdum sağlam yapına
Uzak durma benden kar beni beni.
Kevgir oldu ciğer parelendi can
Şah damar kesilse hiç akar mı kan
Gönlümde kasırga olmuyor duyan
Bu da gelip geçer ey biraz dayan
Uzak durman benden zor beni beni.
Varım yoğum senin o sana mahsus
Ben küsmeyi bilmem sen istersen küs
Güzeller güzeli sen ağlama sus
Yerine ağlarım gözüm bağlar pus
Uzak durma benden sür beni beni.
Kötü niyetlerle bade sunarsan
Bir kadeh içkime zehir katarsan
Kuzgun gibi başa konmak istersen
Güpegündüz başa çorap örersen
Uzak durma benden gör beni beni.
HÜSEYİN KARA
02.10.2008 ABD
Kayıt Tarihi : 1.12.2010 18:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir kadeh içkime zehir katarsan
Kuzgun gibi başa konmak istersen
Güpegündüz başa çorap örersen
Uzak durma benden gör beni beni.
Kutluyorum sayın şair,saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (1)