Yapraktım kapıldım yele
Dal bıraktı beni beni.
Sürüp götürdü yâd ele
Yel bıraktı beni beni.
Gece yağmur çıktım yola
Gün doğarken verdim mola
Çamura batmış bir çula
Yol bıraktı beni beni.
Felekten çekmedim çile
Onun adı düşmüş dile
Böylesi perişan hale
Kul bıraktı beni beni.
Gerçek çok kez bilinir de
Lakin söylenmez her yerde
Başıma gelen bu derde
Dil bıraktı beni beni.
Gezdim şehir köy kasaba
Yiyip eğlendiğim caba
En son gördüğüm seraba
Çöl bıraktı beni beni.
Sevip candan gönül verdim
Acıya hüsrana erdim
Geceden güne gözlerim
Sel bıraktı beni beni.
Çaresizlik eğdi başı
Döktü gözlerimden yaşı
Susturdu namerde karşı
Lal bıraktı beni beni
Fuat oğlu bir gün gider
Bilmem ahrette ne eder
Bu dünya yaktı besbeter
Kül bıraktı beni beni.
(Ankara – 27.10.2007)
Özay DemirkayaKayıt Tarihi : 1.11.2007 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sakine AYDIN TEKİN
Döktü gözlerimden yaşı
Susturdu namerde karşı
Lal bıraktı beni beni
Fuat oğlu bir gün gider
Bilmem ahrette ne eder
Bu dünya yaktı besbeter
Kül bıraktı beni beni.
Türkü güzelliğinde bir şiir. Kutluyorum kaelmini ve yüreğiniz. Sevgiler sevgili kardeşim
TÜM YORUMLAR (2)