Beni Benden Öğrenmeliydin

............!
Seni ilk gördüğüm an.
Edepli olduğun zaman.
Sonra sen seçtin lakaytlığı aman!
Onlarda verdiler dedikoduyu her zaman.

Belki kaderindin,belkide değil.
Güzel akıllı ve olgundun.
Her bakışlarınla beni soldurdun.
İlk konuşmaların şimdi yok,neden?
Yoksa birşeylermi biliyorsun?
Hadi söyle.

Rüyalarıma giriyor,ses çıkarmıyorsun.
Sıkıntıların geçti seni anlıyorum.
Ve seninle konuşmak istiyorum.
Bakışların her şeyi belli ediyor.
Sende konuşmak istiyorsun.
Hadi ilk konuşmayı yapalımmı?

Sen beni benden öğrenmeliydin.
Ama; şimdi zaman çok geçti.
Sen namertlerle benim yanımdan geçtin.
Ben ise, seninle konuşmaktan vazgeçtim.
Ben sade doğru olanı seçtim.
Sen,beni benden öğrenmeliydin.

(İstanbul,28.11.2000)
Yüksel Gider