Beni benden bana Şiiri - Ahmet Öngül

Titrek sesimle bağırıyorum kaldırımlarda
Salınarak yürürken güneşe doğru
Issız köşelerde gözlerimi kırpmadan
Ellerim bomboş ve buz gibi
Ensemin örsünde koca bir balyoz
Her vuruşu gün gibi açık
Güneş gibi sımsıcak
İçimi saran toprak acımasız ve yoz
Karanlıkla dostluğumuz bitti bitecek
Görüş ayrılığımız,bakış açımız
Tavan arasında kalmış kara böcekler
Beynimi yiyecek
Saf anadolu çocuğuyum ben
Sefil değil fakat pak ve temiz
Güneşin her ışıltısı gözlerimi yakacak
Ta küçük dilimi kursağımdan çıkaracak
Bir çınar gibi,sis gibi,bulut gibi
Ve umut gibi
Çarıklı ve çerkez bıyıklı ihtiyar gibi
Yetişilmiyen zaman gibi
Karanlıktaki korkular gibi
Sabır gibi,ihtiyaç gibi
Yani beni ben gibi
Sımsıkı saracak

30/08/01