Beni Benden Aldın Beni Almadın

Beni ben yapan o; bendeki bendi
Beni benden aldın beni almadın
Yıkıldı gönlümün yıkıldı bendi
Beni benden aldın beni almadın

Ayrı koydun beni benden ırakta
Yaralı yüreğim kaldı merakta
Hayatın başında bak ilk durakta
Beni benden aldın beni almadın

Hasreti işledin gönül haneme
Bütün asırlara bütün döneme
Aşkın ateşini saldın sineme
Beni benden aldın beni almadın

Sevdanın ateşi gönlümde tüter
Bülbüller bağlarda gül için öter
Ayrılığı desen ölümden beter
Beni benden aldın beni almadın

Gelip geçti yıllar böyle sıradan
Al canımı beni kurtar yaradan
Kurtulamam gayrı ben bu yaradan
Beni benden aldın beni almadın

Bırakmaz yakamı niye bu kader
Kim ne etse ancak kendine eder
Aldı şu gönlümü gam ile keder
Beni benden aldın beni almadın

Yıldırımı deli divane sanma
Aşkın hasretiyle tutuşup yanma
Gönüllerde değil dillerde anma
Beni benden aldın beni almadın

HAKİKAT IŞIĞINI GÖRMEYEN GÖZLER,
AYDINLIK YARINLARA BAKAMAZLAR...