Beni Benden Şiiri - Feyzullah Seçkin

Bu dünyanın meşakkati:
Beni benden aldı gitti.
Bulamadan bir şefkati;
Beni benden aldı gitti.

Garip gönlüm yana yana;
Küstü gider bu cihana.
Bırakmadan beni bana:
Beni benden aldı gitti.

Dağlarda var türlü çiçek,
Ayırtıp da nasıl seçek?
Başta yalan sonda gerçek:
Beni benden aldı gitti.

Bal eyledik onca zarı,
Ne çok gördük ne de varı.
Saçlarımın yağan karı:
Beni benden aldı gitti.

Dost Feyzi'yim muhabettim,
Yarı kaldı hoş sohbetim.
Sarpa saran meşakkatim:
Beni benden aldı gitti.
Beni benden çaldı gitti.