Beni Bekleyeceksin Şiiri - Ziya Arabacı

Bir gün benden gittiğinde sevdiğim seni beklemeyeğim...
Zaman gececek belki de aylar yıllar aklına geleçeğim ansızın
Özleyeceksin yaşadıgımız onca güzellikler geleçek aklına
Yüreğin vurgun yüreğin yangin yeri olaçak koşaçaksın
Yüreğin sızısı agır geleçek beni isteyeceksin yanında...

Arayacaksın beni ama teller kapalı olaçak soracaksın beni
En son beni bıraktığın yer gelecek aklına koşarak gideceksin
Ama ordada bulamayacaksın beni
Son çere benim tanıdıklarıma soracaksın
Biri söyleyecek sana yerimi koşarak geleçeksin
Geleçeksin ama bitkin ama tükenmiş olarak...

Baş uçuma geleceksin bakaçaksın yakıştırmayacaksın
Birşeyler yapmaya çalışaçaksın ama elinden birşey gelmeyecek
Önceden sarılı sarmaladıgın bedenimin
Yerine kara topragıma bakacaksın seveceksin toprağımı
Avcuna alaçaksın topragımda bir parca
Kokumu arayacaksın duydugunu sanacaksın...

Sesimi arayacaksın bakacaksın sağa sola
Ama yok çökeceksin dizlerinin üstüne dermanın kalmayacak
Başımın önünde çaresiz mezar taşıma bakaçaksın
Saatlerce benimle konuşaçaksın
Omuzların çokmüş gözlerinden yağmurlar yağarak...

isyan edeceksin ama nafile seni duuyan olmayacak
Mermer taşımı seveceksin saatlerce
Zaman gececek gitme zamanı geleçek
Bu sefer sen gitmeyeceksin adımları seni zorlayacak
Bırakaçaksın yüreğimi yanımda kendin uzaklaştı
Gözün arkanda olaçak konuşaçaksın kendince
Sabah erkenden yeniden gelirim diye
Bu sefer ben seni değil sen beni bekleyeceksin...
Taki benim yanıma gelene kadar...