Tüfek çattım İstanbul’un düzüne,
Hasret kaldım yârimin yüzüne,
Akşam oldu uyku girmez gözüme,
Bekle yolumu dönerim bir tanem.
Elimde yoktur asker kınası,
Uğrunda ağlar canımın bir parçası,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
