Yokluklar içinde sefahatte gibiyim
İçki sofralarında meze bolluğunda
Ağlamaklı vicdanlarda savunmalar gibiyim
Kalemi kırılmış mahkum hırpalanmışlığında
Sensiz olmanın hararetine dayanamıyorum
Sensizlik çarpıyor beni
Varlığından bile haz alamıyorum
Yokluğun aklıma geldikçe,
Sessizliğinle beraber.
Yitik aynaların resmi oluyorum
Boş çerçevelerin yalnızlığında
Ulaşılmayan doruklarda elle tutulmuş
Eriyen karlar gibiyim.
Neler oluyor bana
Savruldukça yerleşir gibiyim
Savruldukça yollarıma
Beni baştan çıkartma…
Baş edemiyorum
Yolun başıyla
Hala…
Kayıt Tarihi : 7.11.2012 15:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!