Beni Bana Ver
Ömrümün son demi, hazan mevsimi.
Yaprağım dökülmüş, savrulmuşum ben.
Ben bende miyim bilmem, yoksa sende mi?
Kaybolmuşum bul beni, beni bana ver.
Zemheri çökmüş, kıştan beterim.
Duyulmaz avazım, derdim, kederim.
Sensizlikte bilmem ki ben neylerim.
Yıkılmışım tut beni, beni bana ver.
Güneşim yok! Gönlüme karanlık çökmüş.
Virane bahçemde, baykuşlar ötmüş.
Titrek alevim ben, ışığım sönmüş.
Yak beni yak, beni bana ver.
Kul Abdal neyleyim, bilmem ben artık.
Toparlanmam yıkıldım, enkazım artık.
O Ceylan'ın gözünde sürgünüm artık.
Azad et sal beni, beni bana ver.
Kul Abdal
Mustafa Öztekin 2Kayıt Tarihi : 17.1.2024 22:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Öztekin 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/01/17/beni-bana-ver-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!